Hadidas - ons eie vliegende vuvuzelas

Ons eie vliegende vuvuzelas

“As die hadida oor ’n huis vlieg en sy angsroep oor die vallei skeur
sê hulle dat iemand gaan sterf”.  Einde verlede jaar het RSG die vervolgverhaal  “Wolwedans in die skemer” van Leon van Nierop so geadverteer.  Vir ons Johannesburgers  en Pretorianers was dit skreeusnaaks, want as daar elke keer iemand moes sterf as ‘n hadida oor ‘n huis vlieg en roep, was die hele Gauteng al teen die tyd ‘n uitgestorwe braakland - die goed floreer mos darem behoorlik hier. 

"Parktown prawn" - yikes, hy's lelik!

Blykbaar het die feit dat Johannesburg en Pretoria die grootste mensgemaakte woude in die wêreld is, iets daarmee te doen – groot tuine, groot grasperke en reuse bome.  Baie goggas, slakke en in Johannesburg natuurlik “Parktown prawns” vir hulle om op te snoep. 

En enige vyand van "Parktown prawns", is die mens se vriend.

Maar die goed word net al hoe makker.  Hulle gee nie eers meer pad as mens by hulle verby loop nie, en onlangs toe ek ‘n heuwel afry, sien ek al die motors voor my maak ewe skielik op dieselfde plek ‘n “swing”.  Toe ek naby kom, wat sal ek sien – ‘n hadida in die middel van die pad op die wit streep, sit en verwonder hom aan al die beweging om hom, en wend nie eers ‘n poging aan om pad te gee nie.

Ons het ‘n baie groot erf met groot bome en grasperk agter die huis, en ek het al tot 14 hadidas gelyk getel wat daar wei en met mekaar gesels.  Onder hulle is daar egter een wat op ‘n ongewone interval skree - as mens ‘n effense fyn gehoor het, val dit jou dadelik op.  Die flippen vliegende vuvuzela.  En kan die meneer darem nou irriterend wees! 

http://audiko.net/my/?add&ring=6556592&type=mp3

Maar ‘n mens raak nogal lief vir hulle.  Hier is ‘n selfoonluitoon om af te laai.  Miskien moet jy dit gebruik as jy in die buiteland toer.  Is doodseker al wat ‘n Suid-Afrikaner is sal met jou kom gesels en huistoe verlang wanneer hulle die bekende geskree hoor.

Dis entlik snaaks dat die haweloses nie die hadidas vang en eet nie, of is die ou dalk reg wat die gaarmaak van ‘n hadida in ’n ysterpot as volg beskryf het: "Continue with the (cooking) process until the cast iron pot becomes tender, then throw away the hadeda and eat the pot."